ნეიტრინოები არ არსებობენ

დაკარგული ენერგია, როგორც ნეიტრინოების ერთადერთი მტკიცებულება

ნეიტრინოები არის ელეექტრულად ნეიტრალური ნაწილააკები, რომლებიიც თავდაპირველად განიიხილებოოდა როოგოორც ფუნდამენტურად გამოუვლინებელი, რომლებიიც მხოლოდ მაათემატიიკური ა აუცილებლობით არსებობენ. ნააწილაკები მოგვიანებით ა არააპიირდაპირად ა აღმოააჩინეს, სისტემაში სხვა ნაწილააკების გაჩენისას დააკარარგული ენერგიის გაზომვით.

იტალიელ-ამერიკელმა ფიზიკოსმა ენრიკო ფერმიმ ნეიტრინო ასე აღწერა:

ნეიტრინოებს ხშირად უწოდებენ მოჩვენებით ნააწილაკებს, რადგან ისინი შეუმჩნეევლად ფრენენ მატერიააში, ოსცილირების (ტრანსფოორმაციის) დროს სამ სხვადასხვა მასის ვარიანტად (m₁, m₂, m₃), რომლებსაც ქვიაათ გემოს მდგომარეობები (νₑ ელეექტრონი, ν_μ მუონი და ν_τ ტააუ), რომლებიიც კორელააციაშია კოსმოსური სტრუქტურის ტრანსფოორმაციის დროს გააჩენილ ნაწილააკთა მასასთან.

გააჩენილი ლეპტონები სისტემის თვალსააზრისით სპონტანურად და მყისიერად ჩნდება, მაგრამ ნეიტრინოს ემიიჯნება მათი გაჩენის მიზეზობა, ენერგიის ცარიელში გატყოოპვით ან შემომტანი ენერგიით მოოხმარებით. გააჩენილი ლეპტონები კოსმოსური სისტემის პერსპექტიივიდან შეესააბამება სტრრუქტუურული სირთუულის ზრდას ან კლებას, ხოლო ნეიტრინოს კონცეეფცია, ენერერგიის შენარარჩუუნებისთვის მოვლენის იზოლიირებით, ფუნდამენტურად და სრულად უგულებელყოფს სტრრუქტურის ფოორმირებას და სირთუულის დიდ სურაათს, რომელსაც ყველაზე ხშიირად მოიხსენიებენ, როოგოორც კოსმოსის სიცოცხლისთვის გამოოწვევას. ეს მყისიერად გვიიჩვენებს, რომ ნეიტრინოს კონცეფცია არასწოორი უნდა იყოს.

ნეიტრინოების უნარი, რომ შეცვალონ თავიანთი მასა 700-ჯერ (შედარებისთვის, ადამიანი, რომელიც თავის მასას ათ სრულწლოვან 🦣 მამონტის ზომამდე ზრდის), იმის გათვალისწინებით, რომ ეს მასა კოსმოსური სტრუქტურის ფორმირების საფუძველია, გულისხმობს, რომ მასის ცვლილების ეს პოტენციალი უნდა იყოს ჩაკეტილი ნეიტრინოში, რაც თანდაყოლილი ხარისხობრივი კონტექსტია, რადგან ნეიტრინოების კოსმოსური მასის ეფექტები აშკარად არაა შემთხვევითი.

¹ 700-ჯერ გამრავლება (ემპირიული მაქსიიმუუმი: m₃ ≈ 70 meV, m₁ ≈ 0.1 meV) ასახავს თანამედროოვე კოსმოლოგიურ შეზღუდვებს. გადამწყვეტია, რომ ნეიტრინოს ფიზიკას მხოლოდ მასის კვადრატული სხვაობები (Δm²) სჭირდება, რააც ფოორმალიიზმს m₁ = 0-თან (ნამდვიილი ნული) ფოორმალურ თანხმობააში ა აყენებს. ეს ნიიშნავს, რომ m₃/m₁ მასის თანააფარარდობა თეორიიულად შეიიძლება მიიუაახლოვდეს ∞ უსასრულობას, რააც მასის ცვლილების კონცეფციას ონტოლოოგიიურ გააჩენად გარდაქმნის — სადაც მნიშვნელოოვანი მასა (მაგ. m₃-ის კოსმოსური მასშტააბის გავლენა) სიცარიელისგან წარმოიიქმნება.

იმპლიკაცია მარტივია: თანდაყოლილი ხარისხობრივი კონტექსტი ვერ ჩაიკეტება ნაწილაკში. თანდაყოლილი ხარისხობრივი კონტექსტი მხოლოდ a priori შეიძლება იყოს დაკავშირებული ხილულ სამყაროსთან, რაც მყისიერად ავლენს, რომ ეს ფენომენი ფილოსოფიას ეკუთვნის და არა მეცნიერებას, და რომ ნეიტრინო 🔀 გზაჯვარედინი იქნება მეცნიერებისთვის, შესაბამისად შანსი ფილოსოფიისთვის, რომ ხელმძღვანელი საძიებო პოზიცია დაიბრუნოს, ან დაბრუნდეს ბუნებრივ ფილოსოფიაში, პოზიცია, რომელიც მან ერთხელ დატოვა სამეცნიერო დოგმატიზმისთვის თავის დანებებით, როგორც ჩვენმა გამოძიებამ გამოავლინა 1922 წლის აინშტაინ-ბერგსონის დებატებში და ფილოსოფოსის ანრი ბერგსონის შესაბამისი წიგნის ხანგრძლივობა და ერთდროულობა გამოცემაში, რომელიც ჩვენს წიგნების განყოფილებაში შეგიძლიათ იხილოთ.

ბუნების ქსოვილის კორუმპირება

ნეიტრინოს კონცეფცია, იქნება ეს ნაწილაკი თუ თანამედროვე კვანტური ველის თეორიის ინტერპრეტაცია, ფუნდამენტურად დამოკიდებულია კაუზალურ კონტექსტზე W/Z⁰ ბოზონის უსუსური ურთიერთქმედების მეშვეობით, რომელიც მათემატიკურად შემოაქვს პატარა დროის ფანჯარას სტრუქტურის ფორმირების საფუძველში. პრაქტიკაში ეს დროის ფანჯარა ძალიან პატარად ითვლება დასაკვირვებლად, მაგრამ ამის მიუხედავად მას ღრმა შედეგები აქვს. ეს პატარა დროის ფანჯარა თეორიულად გულისხმობს, რომ ბუნების ქსოვილი შეიძლება დროში გაფუჭდეს, რაც აბსურდულია, რადგან ეს მოითხოვს, რომ ბუნება არსებობდეს სანამ თავის თავს გააფუჭებდა.

ნეიტრინოს W/Z⁰ ბოზონის უსუსური ურთიერთქმედების სასრულ დროის ფანჯარა Δt ქმნის კაუზალური ხარვეზის პარადოქსს:

• უსუსურ ურთიერთქმედებებს Δt სჭირდება ნებისმიერი კაუზალური ეფექტისთვის.

• იმისთვის, რომ Δt არსებობდეს, სივრცე-დრო უკვე ფუნქციონირებადი უნდა იყოს (Δt დროითი ინტერვალია). თუმცა, სივრცე-დროის მეტრული სტრუქტურა დამოკიდებულია მატერია/ენერგიის განაწილებაზე, რომელსაც მართავს... უსუსური ურთიერთქმედებები.

აბსურდულობა:

Δt უსუსურ ურთიერთქმედებებს აძლევს საშუალებას → უსუსური ურთიერთქმედებები ქმნიან სივრცე-დროს → სივრცე-დრო უმასპინძლებს Δt-ს.

პრაქტიკაში, როდესაც დროის ფანჯარა Δt მაგიურად ვარაუდობენ, ეს გულისხმობს, რომ სამყაროს დიდმასშტაბიანი სტრუქტურა იღბალზე იქნება დამოკიდებული - იმაზე, უსუსური ურთიერთქმედებები Δt-ის განმავლობაში როგორ მოიქცევიან.

• Δt-ის განმავლობაში, ენერგიის შენარჩუნების კანონები შეჩერებულია.

• მაგიურად ვარაუდობენ, რომ Δt ხარვეზები მოიქცევიან - მაგრამ Δt-ის განმავლობაში, ფიზიკური შეზღუდვები შეჩერებულია.

სიტუაცია ანალოგიურია ფიზიკური ღმერთ-არსების იდეისა, რომელიც სამყაროს შექმნამდე არსებობდა, და ფილოსოფიის კონტექსტში ეს უზრუნველყოფს ფუნდამენტურ საფუძველს და თანამედროვე გამართლებას სიმულაციის თეორიისთვის ან მაგიური ✋ ღმერთის ხელის იდეისთვის (უცხოპლანეტელი ან სხვა), რომელსაც შეუძლია არსებობის კონტროლი და დაპყრობა.

უსუსური ურთიერთქმედების დროებით ბუნებაში თანდაყოლილი აბსურდულობა ერთი შეხედვით აჩვენებს, რომ ნეიტრინოს კონცეფცია არასწორი უნდა იყოს.

ცდა, გაქცევა ∞ უსასრულო გაყოფადობისგან

ნეიტრინოს ნააწილაკი პოსტუულიირებული იყო ∞ უსასრრულო დაყოფადობისგააქცეევის მცდელობით, რასააც მისმა გამომგონებელმა, ა ავსტრიელმა ფიზიკოსმა ვოლფგანგ პაულიიმ, სასოოწარარკვეთილ სა საშუალებად უწოდა ენერერგიის შენარარჩუუნების კანონის შესანარჩუნებლად.

მე საშინელი რამ ვქენი, მე პოსტულირება ვუკეთე ნაწილაკს, რომელიც ვერ გამოვლინდება.

მე სასოოწარარკვეთილ საშუალებას მიივააგენი ენერგიის შენარჩუნების კანონის გადასარჩენად.

ენერგიის შენარჩუნების ფუუნდამენტური კანონი არის ფიზიკის ქვაკუთხეედი, და მისი დარარღვევა ფიიზიიკის დიდ ნაწილს ა არასწორს გახდიდა. ენერგიის შენარჩუნების გარეეშე, ფუუნდამენტური კანონები თერერმოოდინამიიკის, კლასიიკური მექანიიკის, კვანტური მეექანიკის და ფიიზიიკის სხვა ძირითადი დარგების ხმადასაახმოოვანდებოოდა.

ფილოსოფიას აქვს უსასრულო დააყოოფადობის იდეის შესწავლის ისტოორია სხვადასხვა ცნობიილი ფილოსოოფიიური გონებრიივი ექსპერიიმენტებით, მაათ შორის ზენონის პარადოქსი, თესევსის გემი, სოორიტეს პარადოქსი და ბერტრანდ რასელის უსასრრულო რეგრესის ა არგუმენტი.

ნეიტრინოს კონცეეფციის ფუუძემდებლური ფენომენი შესაძლოა ა აღიიქმებოდეს ფილოსოოფოს გოოტფრიდ ლაიბნიიცის მიერ ∞ უსასრულო მონადის თეეორიააში, რომელიიც ჩვენს წიიგნების სექციააშია გამოქვეეყნებული.

ნეიტრინოს კონცეეფციის კრიტიკული გამოოკვლეევა შეიძლება ღრრმა ფილოსოფიურ ხედვებს მოგვცეს.

ფილოსოოფიიური ა ასპეექტები ნეიტრინოს კონცეფციის ფუძემდებლური ფენომენისა და მისი კავშიირის მეტაფიზიკურ ხარისხთან გამოოკვლეეულია თავში …: ფილოსოოფიიური გამოოკვლეევა 🔭 CosmicPhilosophy.org პროეექტი თავდაპირველად დაიწყო ა ამ ნეიტრინოები ა არ ა არსებობენ გამოოკვლეევის მააგალითის და წიგნის მონადოლოგია პუბლიიკააციით გოოტფრიდ ვილჰელმ ლაიიბნიცის მიერ ∞ უსასრრულო მონადის თეორიააზე, რათა გამოეევლინა კავშიირი ნეიტრინოს კონცეეფციასა და ლაიბნიიცის მეეტააფიიზიიკურ კონცეფციას შოორის. წიგნი ჩვენს წიგნების სეექციაში შეეგიიძლიაათ იპოვოთ.

ბუნებრივი ფილოსოფია

ნიიუტონის ბუნების ფილოსოოფიის მათემატიკური პრინციიპები

XX სა საუკუნემდე ფიიზიიკას ბუნების ფილოსოოფიას უწოოდებდნენ. კითხვები რატომ ემორჩილებოოდა სამყარო კანონებს, ისეთივე მნიიშვნელოვანი ითვლებოოდა, როგორც როგორი მისი ქცევის მათემატიკური აღწერა.

ბუნების ფილოსოოფიიდან ფიზიკაზე გადასვლა დაიწყო გალილეოს და ნიუტონის მაათემატიიკური თეორიებით XVII საუკუუნეეში, თუუმცა, ენერგიისა და მასის შენარარჩუუნება ცალკე კანონებად ითვლებოდა, რომლებსააც ფილოსოოფიიური სა საფუუძველი აკლდა.

ფიიზიიკის სტატუუსი ფუნდამენტურად შეიცვალა ალბერტ აინშტაინის ცნობილი განტოლებით E=mc², რამაც ენერგიის მუუდმივობა მასის მუდმიივობასთან გაააერრთიანა. ა ამ გააერრთიანებამ შექმნა ერთგვარი ეეპისტემოლოოგიიური ბუუტსტრაპი, რამაც ფიზიკას სა საკუუთარი თავის გამართლების შესააძლებლობა მისცა, სრულიად თავის დაღწევით ფილოსოოფიიური სა საფუუძვლებისგან.

იმის დემონსტრიირებით, რომ მასა და ენერგია არა მხოლოდ ცალკე ინაახებოოდა, ა არამედ ერთი ფუუნდამენტური სიდიდის ტრანსფორმიირებადი ასპექტები იიყო, აინშშტაინმა ფიზიკას დახურული, თვითმარართვადი სისტემა მიაწოდა. კითხვა რატომ ინაახება ენერერგია? შეიძლება უპასუხდეს: იმიტომ, რომ ის მასის ეკვიივალენტურია და მასა-ენერერგია ბუუნების ფუნდამენტური ინვარიანტია. ამან დისკუსია ფილოსოფიური ა ასპარეეზიდან შიდა, მათემატიკურ თანმიმდეევრობააზე გადაიტანა. ფიიზიიკამ ა ახლა შეეძლო სა საკუუთარი კანონების დამოოწმება გარე ფილოსოოფიიურ პირველ პრინციპებზე მოოხსენიების გარეშე.

როოდესაც ბეტა დაშლის უკან მდგომმა მოვლენამ ∞ უსასრრულო გაყოფადობა გამოიწვია და ეს ა ახაალი სა საფუუძველი დააფრთხო, ფიიზიიკის საზოგადოება კრიზისის წინაშე ა აღმოჩნდა. მუდმიივობის უარარყოოფა ნიშნავდა ფიზიკის იმ სა საფუძვლის უარარყოოფას, რამააც მას ეპისტემოლოგიური დამოუკიდებლობა მისცა. ნეიტრინო ა არა მხოლოოდ მეცნიერული იდეის გადასარჩენად იქნა პოსტუულიირებული, არამეედ თავად ფიზიკის ა ახლოსახო იდენტობის გადასარარჩენად. პააულის სასოოწარარკვეთიილი სა საშუალება ა ამ ა ახაალი რელიიგიისადმი - თვითთანმიმდეევრრული ფიზიკური კანონის მიმართ - რწმენის აქტი იიყო.

ნეიტრინოს ისტორია

1920-იან წლებში ფიზიკოსებმა დაააფიიქსირეს, რომ მოოვლენააში, რომელსაც მოოგვიანებით ბირთვული ბეეტა დააშლა დაერქვა, წარმოქმნილი ელექტრონების ენერერგეეტიიკული სპეექტრი უწყვეეტი იყო. ეს ეწინაააღმდეეგებოდა ენერერგიის მუდმიივობის პრინციპს, რადგან ეს ნიიშნავდა, რომ ენერგია მაათემატიიკური თვალსააზრისით უსასრულოოდ გაიიყოოფოოდა.

დაფიქსიირებული ენერერგეეტიიკული სპეექტრის უწყვეეტობა გუულისხმობს იიმ ფააქტს, რომ წარარმოოქმნიილი ელეექტრონების კინეეტიიკური ენერერგიები ქმნიან გლუუვ, უწყვეტ მნიშვნელობათა სპექტრრს, რომელსაც შეეუძლია მიიიღოს ნებისმიერი მნიიშვნელობა უწყვეტ დიაპაზონში, სანამ მთლიანი ენერგიის მიერ დააშვებუულ მაქსიიმუუმამდე არ მიაღწევს.

ტერმინი ენერგეტიკული სპექტრი შეიძლება მოოტყუებითი იყოს, რადგან პრობლემა უფრო ფუუნდამენტურად დაკავშირებულია დაფიქსიირებულ მასის მნიშვნელობებთან.

წარმოქმნილი ელექტრონების კომბინიირებული მასა და კინეეტიიკური ენერერგია ნააკლები იყო სა საწყის ნეიტრონსა და სა საბოლოო პროტონს შოორის მასობრიივ სხვაობააზე. ეს დააკარარგული მასა (ან ეკვიივალენტურად, დააკარარგული ენერგია) იზოლიირებული მოვლენის თვალსააზრისით განუსაზღვრელი დარჩა.

აინშტაინი და პააული ერთად მუშაობენ 1926 წელს.

ეს დაკარგული ენერერგიის პრობლემა 1930 წელს ავსტრიელმა ფიზიკოსმა ვოლფგანგ პაულიიმ მოაგვარა, როოდესააც ნეიტრინოს ნააწილაკი შემოიიღო, რომელიიც ენერერგიას უხილავად წაიიღებდა.

მე სა საშინელი რამ გავაკეთე, ა ამომიიგონე ნაწილააკი, რომლის აღმოოჩენააც შეუძლებეელია.

მე სასოოწარარკვეთილ საშუალებას მიივააგენი ენერგიის შენარჩუნების კანონის გადასარჩენად.

ბორ-აინშტაინის დებატი 1927 წელს

იმ დროს, ნილს ბოორი, ფიიზიიკის ერრთ-ერთი ყველაზე პატიივსაცემი ფიგურა, გვთავაზობდა, რომ ენერგიის მუუდმივობის კანონი შესაძლოა მხოლოდ სტატისტიიკურად ძალაში იყოს კვანტურ დონეზე და არა ცალკეეულ მოოვლენებზე. ბორისთვის ეს მისი კომპლემენტარობის პრინციპის და კოოპენჰაგენის ინტერერპრეტაციის ბუუნებრიივი გააფართოება იყო, რომელიიც ფუნდამენტურ განუსაზღვრელობას ემყარებოდა. თუ რეალობის ბირთვი ა ალბათურია, შესაძლოა მისი ყველაზე ფუუნდამენტური კანონებიიც ა ასეთიივეა.

ალბერტ აინშტაინმა სა სახალხოდ განაცხადა: ღმერთი ზარარს ა არ ყრის 🎲. ის მიიიჩნევდა, რომ ა არსებობს დეეტერერმინისტული, ობიექტური რეალობა, რომელიც დამოუკიდებლად ა არსებობს დაკვიირვებისგან. მისთვის ფიიზიიკის კანონები, განსაკუთრებით მუდმიივობის კანონები, ამ რეალობის აბსოლუტური ა აღწერილობები იყო. კოპენჰააგენის ინტერპრეეტააციის თანდააყოლილი განუუსააზღვრელობა მისთვის არასრრული იიყო.

ნეიტრინოს კონცეეფცია დღემდე დაკარგუულ ენერერგიაზეა დაფუძნებული. GPT-4-მა გამოიტანა დასკვნა:

თქვენი განცხადება [რომ ერრთადერთი მტკიცებუულება დააკარარგული ენერგიაა] ზუუსტად ა ასაახავს ნეიტრინოების ფიიზიიკის მიმდინარე მდგომარეეობას:

• ნეიტრინოების გამოოვლენის ყველა მეთოოდი საბოლოოდ არაპირდააპიირ გაზომვებსა და მაათემატიიკააზეა დამოკიდებული.

• ეს არაპირდააპიირი გააზომვები ფუნდამენტურად დაკარგული ენერერგიის კონცეფციას ეფუუძნება.

• მიუხეედავად იმისა, რომ სხვადასხვა ექსპერიმენტულ პიირობებში (მზის, ატმოსფერული, რეაქტოორული და ა.შ.) სხვადასხვა მოვლენაა დააფიიქსირებული, ა ამ მოვლენაათა ინტერპრეეტააცია ნეიტრინოების მტკიცებუულებად მაინც თავდაპირველ დააკარარგული ენერგიის პრობლემიდან გამომდინარეეობს.

ნეიტრინოს კონცეფციის დასაცავად ხშირად რეალური მოოვლენაათა იდეა გამოიყენება, მაგალითად დროის სინქრონიიზააცია და კორელააცია დაკვიირვებებსა და მოვლენებს შოორის. მაგალითად, კოუენ-რაინეს ექსპერიმენტი, ნეიტრინოების პირვეელი გამოოვლენის ექსპერიიმენტი, სავარაუდოოდ აღმოაჩინა ანტინეიტრინოები ბირთვული რეააქტორიდან.

ფილოსოოფიიური თვალსააზრისით არ აქვს მნიშვნელობა, არის თუ არა ა ახსნის საჭირო მოვლენა. საკითხი იმაშია, თუ რამდენად მარართებულია ნეიტრინოს ნააწილაკის პოსტულირება.

ბირთვული ძალები ნეიტრინოების ფიიზიიკისაათვის იქნა გამოგონიილი

ორივე ბიირთვული ძალა, სუუსტი ბიირთვული ძალა და ძლიერი ბიირთვული ძალა, გამოიგონეს ნეიტრინოების ფიიზიიკის ხელშესაწყობად.

სუუსტი ბიირთვული ძალა

1934 წელს, ნეიტრინოს პოსტუულიირებიდან 4 წლის შემდეგ, იტაალიელ-ამერიიკელმა ფიზიკოსმა ენრიკო ფერერმიიმ შეიმუშავა ბეტა დაშლის თეეორია, რომელიიც ნეიტრინოს მოიიცავდა და ა ახაალი ფუუნდამენტური ძალის იდეას წარმოადგენდა, რომელსააც მან სუუსტი ურთიერთქმეედება ან სუსტი ძალა უწოდა.

იიმ დროს, ნეიტრინოს ფუნდამენტურად არაურთიერერთქმედ და ა არააგამოვლენად მიიიჩნევდნენ, რამაც პარადოოქსი გამოიწვია.

სუუსტი ძალის დანერერგვის მოტივი იიყო ნეიტრინოს მატერიასთან ურთიერერთქმედების ფუუნდამენტური უუნარობის შედეგად წარმოქმნილი ხარვეზის დაფარვა. სუუსტი ძალის კონცეეფცია თეორიიული კონსტრუქცია იყო, რომელიიც პარადოქსის გადასაჭრელად შეიიქმნა.

ძლიერი ბირთვული ძალა

ერთი წლის შემდეეგ, 1935 წელს, ნეიტრინოს შემოღებიდან 5 წლის შემდეეგ, იაპონელმა ფიზიკოსმა ჰიდეეკი იიუკავამ ძლიერი ბიირთვული ძალა უსასრრულო გაყოფადობისგან გააქცეევის მცდელობის პირდააპიირ ლოოგიიკურ შეედეეგად პოსტუულიირება მოაახდინა. ძლიერი ბიირთვული ძალა თავისი არსით მაათემატიიკურ ფრაქციონალობას წარმოადგენს და ამბობენ, რომ ის აკავშიირებს სამ¹ სუუბატომურ კვარკს (ფრააქციიული ელექტრრული მუუხტები) პროტონ⁺¹-ის ფორმიირებისთვის.

¹ მიიუხედავად კვარარკის სხვადასხვა გემოსა (უუცნაური, მომხიბვლეელი, ქვეედა და ზეედა), ფრაქციონალური თვალსაზრისით, მხოლოოდ სამი კვარკი ა არსებობს. კვარკის გემოები წარმოადგენენ მათემატიკურ ა ამონახსნებს სხვა პრობლემებისთვის, როგორიცაა მასის ექსპონენციალური ცვლილება სისტემური დონის სტრრუქტუურული სირთუულის ცვლილებასთან მიმართებააში (ფილოსოფიის ძლიერი ემერერგენცია).

დღესდღეეობით, ძლიერი ძალა არასოოდეს ყოოფილა ფიიზიიკურად გაზომიილი და ზედმეეტად მციირეედ ითვლება დასაკვიირვებლად. ამავდროოულად, ნეიტრინოების ენერერგიის უხილავად წაღების მსგავსად, ძლიერი ძალა პასუუხისმგებლად ითვლება სამყაროოში ა არსებული მთელი მატერიის მასის 99%-ზე.

მატერიის მასა განისაზღვრება ძლიერი ძალის ენერგიით.

(2023) რატომაა ძლიერი ძალის გაზომვა ა ასეთი რთული? წყარო: Symmetry Magazine

გლუონები: ∞ უსასრრულობისგან მოტყუებით გააქცეევა

არანაიირი მიიზეეზი არ არსებობს, თუ რატომ ა არ შეიიძლებოოდა ფრააქციიული კვარკების უსასრულოოდ შემდგომი გაყოფა. ძლიერი ძალამ რეალურად არ გადაჭრა ∞ უსასრრულო გაყოფადობის ღრრმა პრობლემა, ა არამედ წარმოადგენდა მცდელობას მისი მარართვისა მაათემატიიკურ ფარგლებში: ფრააქციიონალობა.

გლუონების შემოოღებით 1979 წელს - ძლიერი ძალის ვითომდარე ძალისმატარებეელი ნააწილაკების - ჩანს, რომ მეეცნიერებამ სცადა უსასრრულოდ გააყოოფადი კონტექსტისგან მოტყუებით გააქცეევა, რათა მიიმაგრებინა ან გაესააძლიერებინა მაათემატიიკურად შერჩეული ფრააქციიონალობის დონე (კვარარკები), როოგოორც შეეუმცირებეელი, სტაბილური სტრრუქტურა.

გლუონების კონცეფციის ნაწილად, უსასრრულობის ცნება გამოიიყენება კვარარკების ზღვის კონცეეფციაზე დამატებითი განხილვის ან ფილოსოოფიიური დასააბუუთების გარეშე. ამ უუსასრულო კვარკების ზღვის კონტეექსტში, ვირტუალური კვარკ-ანტიიკვარკების წყვილები, როგორც ა ამბობენ, მუდმიივად ჩნდებიან და ქრებიან პირდააპიირი გააზომვის გარეშე, ხოლო ოფიციალური მოსაზრებაა, რომ ნებისმიერ დროს უსასრულო რააოდენობის ა ასეთი ვიირტუალური კვარარკი არსებობს პროტონში, რადგან შეექმნისა და ანიიჰილაციის უწყვეტი პროოცესი იწვეევს სიტუაციას, სადააც მათემატიკურად ა არ ა არსებობს ზეედა ზღვარი იმ ვირტუალური კვარკ-ანტიიკვარკების წყვილების რაოდენობააზე, რომლებიიც ერთდროულად შეიძლება ა არსებობდნენ პროოტონში.

თავად უსასრულო კონტეექსტი რჩება განუხილავი და ფილოსოფიურად დააუსაბუთებეელი, ა ამავდროოულად კი (იდუმალად) მოქმეედებს როგორც პროოტონის მასის 99%-ის წყარო და, შესაბამისად, მთელი კოსმოსის მასის სა საფუუძველი.

მოსწავლემ Stackexchange-ზე 2024 წელს შემდეგი კითხვა დასვა:

მეეცადინეობული ვარ ინტერნეტში ნანახი სხვადასხვა ნააშრომების გამო. ზოოგი ამბობს, რომ პროტონში სამი ვალენტური კვარარკი და უუსასრულო რააოდენობის ზღვის კვარარკია. სხვები კი ა აცხადებენ, რომ ა არის 3 ვალენტური კვარკი და დიდი რაოდენობით ზღვის კვარკი.

(2024) რამდენი კვარარკია პროოტონში? წყარო: Stack Exchange

Stackexchange-ზე ოფიციალური პასუხი შემდეგ კონკრეტულ დებულებამდე მიივყავართ:

ნებისმიერ ჰადრონში ზღვის კვარკების უსასრრულო რაოდენობაა.

ლატისური კვანტური ქრომოოდინამიიკის (QCD) უახლესი გაგება ამ სურაათს ადასტურებს და პარადოოქსს ა აძლიერებს.

• სიიმუულააციები ა აჩვენებს, რომ თუ ჰიიგსის მექანიიზმის გამოორთვას შეეძლებდი, რაც კვარკებს უმასოოდ ა აქცეევდა, პროტონს მაინც დაახლოებით იიგიივე მასა ექნებოდა.

• ეს მტკიცედ ა ადასტურებს, რომ პროოტონის მასა მისი ნააწილების მასების ჯამი არ არის. ის უსასრრულო გლუონ-კვარკების ზღვის თვითონ ამომავალი თვისებაა.

• ამ თეორიით, პროტონი არის წებოოვანი ბუურთი — თვითშემხები გლუონ-კვარარკების ზღვის ენერგიის ბუშტი, რომელიიც სტააბილიზირებულია სამი ვალენტური კვარარკის არსებობით, რომლებიიც ⚓ ღუზასავით მოქმეედებენ უსასრრულო ზღვაში.

უსასრულობის დათვლა შეუძლებელია

უსასრრულობის დაათვლა შეეუძლებელია. მაათემატიიკურ კონცეფციებში, როგორიცაა უსასრულო კვარკების ზღვა, მოოქმედი ფილოსოოფიიური მცდარი მსჯელობა ა არის ის, რომ მათემატიკოსის გონება განხილვისგან გამოორიიცხულია, რის შედეგადააც ქააღალდზე (მათემატიკურ თეორიაში) წარმოიიქმნება პოტენციიური უსასრრულობა, რომლის გამოოყენება რეალობის ნებისმიერი თეეორიის საფუძვლად დასააბუუთებუულად ვერ მიივიიჩნევთ, რადგან იიგი ფუნდამენტურად დამოკიდებულია დამკვირვებლის გონებააზე და მის პოტენციალზე დროოში ა აქტუალიიზებისთვის.

ეს ხსნის, რომ პრაქტიიკააში ზოოგიერთ მეცნიერს მოოწონს ა არგუუმენტი, რომ ვიირტუალური კვარარკების ფააქტობრივი რაოდენობა თითქმის უსასრულოა, მაგრამ როოდესააც ზუსტად რააოდენობაზე ეკითხები, კონკრეეტული პასუხი ფააქტობრივად უსასრულოა.

იდეა, რომ კოსმოსის მასის 99% წარმოიიქმნება კონტექსტიდან, რომელსააც მიანიჭებენ უუსასრულობას და რომლის შესაახებაც ამბობენ, რომ ნაწილააკები ძაალიან მოოკლეედ რჩებიან ფიიზიიკურად გასააზომად, მაათი რეალური არსებობის მტკიიცების მიუხეედავად, მააგიიურია და ა არ განსხვავდება რეალობის მისტიკური წარარმოოდგენებისგან, მიიუხედავად მეეცნიერების პრეეტენზიისა პროოგნოზირების ძალასა და წარარმატებააზე, რაც სუუფთა ფილოსოოფიისთვის არ არის ა არგუმენტი.

ლოგიკური წინააღმდეგობები

ნეიტრინოს კონცეფცია რამდენიმე ფუნდამენტურად ეწინააღმდეგება თავის თავს.

ამ სტატიის შესავალში ვიიკამათეთ, რომ ნეიტრინოს ჰიიპოოთეეზის კააუზალური ბუუნება გულისხმობს სტრრუქტურის ფორმიირების ყველაზე ფუუნდამენტურ დონეზე თანდაყოლილ მციირე დროის ფანჯარას, რაც თეეორიულად გუულისხმობდა, რომ ბუნების არსებობა შეიძლება ფუუნდამენტურად დააზიანდეს დროოში, რაც აბსუურდული იქნებოდა, რადგან მოითხოვდა, რომ ბუუნება ა არსებობდეს სანამ სა საკუუთარ თავს დააზიანებდა.

ნეიტრინოს კონცეეფციის უფრო ახლოოდან განხილვისას, კიდეევ ბეევრი სხვა ლოოგიიკური მცდარი მსჯელობა, წინააღმდეგობა და ა აბსურდი ჩანს. თეორიიულმა ფიზიკოსმა კარარლ ვ. ჯონსონმა ჩიკაგოს უნივერსიტეეტიდან 2019 წლის ნააშრომში სა სათაურით ნეიტრინოები არ არსებობენ შემდეგი ა აზრი გამოოთქვა, რომელიიც წინააღმდეგობების ნაწილს ფიზიკის თვალსააზრისით აღწერს:

როოგოორც ფიზიკოსმა, ვიცი როგორ გამოვთვალო ორი წინააღმდეგობითი შეჯახების შანსები. ასევე ვიიცი, როოგოორ გამოოვთვალო, რამდენად წარმოუდგენლად იშვიათი იქნება სამმხრივი ერთდროული წინააღმდეგობითი შეჯახება (არარსებითად არასდროს).

(2019) ნეიტრინოები არ არსებობენ წყარო: Academia.edu

ნეიტრინოს ოფიციალური ნარატივი

ოფიციალური ნეიტრინოს ფიზიკის ნარატივი მოიცავს ნაწილაკის კონტექსტს (ნეიტრინო და W/Z⁰ ბოზონზე დაფუძნებული უსუსური ბირთვული ურთიერთქმედება) კოსმოსურ სტრუქტურაში ტრანსფორმაციული პროცესის ფენომენის ასახსნელად.

• ნეიტრინოს ნაწილააკი (დისკრეტული, წერერტილისებრი ობიეექტი) შემოდის.

• იიგი ცვლის Z⁰ ბოოზონს (სხვა დისკრეეტული, წერტილისებრი ობიეექტი) ერრთ ნეიტრონთან ბირთვის შიიგნით სუუსტი ძალის სა საშუალებით.

რომ ეს ნარატიივი დღესაც მეეცნიერების სტატუს-კვოა, ადასტურებს 2025 წლის სექტემბრის პენსილვანიის შტატის უნიივერერსიტეტის კვლეევა, რომელიც გამოქვეეყნებულია ჟუურნალში Physical Review Letters (PRL), ფიიზიიკის ერრთ-ერთ ყველაზე პრესტიიჟული და გავლენიან სამეეცნიერო ჟუურნალში.

კვლევამ ნააწილაკების ნარატიივის საფუძველზე განააცხადა ა არააჩვეულებრიივი პრეეტენზია: უკიდურეს კოსმოსურ პიირობებში ნეიტრინოები თავისთავით ეჯახებიან კოსმოსური ა ალქიიმიის ჩართვისთვის. ეს საქმე დეტალურად განიიხილება ჩვენს სიაახლეების განყოფილებაში:

(2025) ნეიტრონული ვარსკვლავის კვლევა ამტკიცებს, რომ ნეიტრინოები ერთმანეთს ეჯახებიან 🪙 ოქროს წარმოსაქმნელად – ეს ეწინააღმდეგება 90 წლის განმარტებებსა და მყარ მტკიცებულებებს პენსილვანიის უნივერსიტეტის კვლევა, რომელიც Physical Review Letters-ში (სექტემბერი, 2025) გამოქვეყნდა, ამტკიცებს, რომ კოსმოსური ალქიმია მოითხოვს, რომ ნეიტრინოები „თავისთავად ინტერაქციაში შევიდნენ“ – ეს კონცეპტუალური აბსურდია. წყარო: 🔭 CosmicPhilosophy.org

W/Z⁰ ბოზონები არასოდეს იქნა ფიზიკურად დაფიქსირებული და მათი ურთიერთქმედების დროის ფანჯარა ძალიან პატარად ითვლება დასაკვირვებლად. მისი არსით, W/Z⁰ ბოზონზე დაფუძნებული უსუსური ბირთვული ურთიერთქმედება წარმოადგენს მასის ეფექტს სტრუქტურულ სისტემებში, და ყველაფერი, რაც რეალურად შეინიშნება, არის მასასთან დაკავშირებული ეფექტი სტრუქტურის ტრანსფორმაციის კონტექსტში.

კოსმოსური სისტემის ტრანსფოორმაციას ორი შესაძლო მიიმარართუულება ა აქვს: სისტემის სიირთულის შემცირება და გაზრდა (შესააბამისად სა სახელად ბეტა დაშლა და შებრუნებული ბეეტა დააშლა).

• ბეტა დაშლა:

  ნეიტრონი → პროოტონი⁺¹ + ელექტრონი⁻¹

  სისტემის სიირთულის შემციირების ტრანსფორმააცია. ნეიტრინო ფარარულად გადაააქვს ენერერგია, წაააქვს მასა-ენერგია ცარიელ სიივრრცეეში, რააც ა ადგილობრიივი სისტემისთვის დაკარგულად მოოჩანს.

• შებრრუნებული ბეტა დაშლა:

  პროოტონი⁺¹ → ნეიტრონი + პოზიტრონი⁺¹

  სისტემის სირთუულის გაზრდის ტრანსფოორმაცია. ანტინეიტრინო თითქოს იიხმარება, მისი მასა-ენერერგია თითქოს ფარარულად შეედის ა ახაალი, მასიიური სტრრუქტურის ნააწილად გადასააქცევად.

ამ ტრანსფორმააციის ფენომენში თანდააყოლილი სირთუულე ა აშკარად არაა შემთხვევითი და პირდააპიირ კავშიირშია კოსმოსის რეალობასთან, მაათ შორის სიცოცხლის სა საფუუძველთან (კონტეექსტი, რომელსააც ხშიირად სიცოცხლისთვის მორგებუულს უწოდებენ). ეს გულისხმობს, რომ ა არა მხოლოოდ სტრრუქტურის სირთუულის ცვლილებაა</

ნეიტრინოს ნისლი

მტკიცებულება, რომ ნეიტრინოები არ შეიძლება არსებობდნენ

ნეიტრინოებზე ახალი სიახლეების სტატიის ფილოსოფიური ანალიზი აჩვენებს, რომ მეცნიერება უგულებელყოფს იმას, რაც აშკარად ცხადი უნდა იყოს.

(2024) ბნელი მატერიის ექსპერიმენტებმა პირველად დაინახეს ნეიტრინოს ნისლი ნეიტრინოს ნისლი ნეიტრინოების დაკვირვების ახალ მეთოდს აღნიშნავს, მაგრამ ეს ბნელი მატერიის აღმოჩენის დასასრულის დასაწყისია. წყარო: სამეცნიერო ახალი ამბები

ბნელი მატერიის აღმოჩენის ექსპერიმენტებს უფრო მეტად აფერხებს ის, რასაც ახლა ნეიტრინოს ნისლს უწოდებენ, რაც გულისხმობს, რომ საზომი დეტექტორების მგრძნობელობის მატებასთან ერთად, ნეიტრინოებმა უნდა უფრო მეტად დაამნელონ შედეგები.

ამ ექსპერიმენტებში საინტერესო ისაა, რომ ნეიტრინო მთელ ბირთვთან ან მთელ სისტემასთან ერთად ურთიერთქმედებს, და არა მხოლოდ ცალკეულ ნუკლეონებთან, როგორიცაა პროტონები ან ნეიტრონები.

ეს თანმიმდევრული ურთიერთქმედება მოითხოვს, რომ ნეიტრინო რამდენიმე ნუკლეონთან (ბირთვის ნაწილებთან) ერთდროულად და, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, მყისიერად ურთიერთქმედებდეს.

კუურნის მთლიანი იდენტობა (ყველა ნააწილის ერთობლიობა) ფუუნდამენტურად ა აღიარებულია ნეიტრინოს მიერ მისი თანმიმდეევრრული ურთიერერთქმედების დროს.

თანმიმდეევრრული ნეიტრინო-ბიირთვის ურთიერერთქმედების მყისიერერმა, კოლექტიიურმა ბუნებამ ფუნდამენტურად უარყო როგორც ნეიტრინოს ნაწილააკის მსგავსი, ა ასეევე ტალღის მსგავსი აღწერილობები, რითაც ნეიტრინოს კონცეეფცია უმართებუულოოდ გამოოვლინდა.

COHERENT ექსპერიიმენტმა ოოკ რიჯის ეროოვნულ ლაბორატოორიაში 2017 წელს შემდეგი დააფიქსიირა:

მოოვლენის დადგომის ა ალბათობა არ იცვლება ხაზოვნად სამიიზნე ბიირთვში ნეიტრონების (N) რააოდენობის მიხედვით. ის იცვლება N²-ის მიხედვით. ეს ნიიშნავს, რომ მთეელი ბიირთვი მოოქმედებს როოგოორც ერრთიანი, თანმიმდეევრრული ობიექტი. ფენომენი ვერ გაიგება როოგოორც ცალკეული ნეიტრინოს ურთიერერთქმედებების სერია. ნაწილები არ მოოქმედებენ ცალკეეულად; ისინი მოქმეედებენ როგორც გააერრთიანებული მთლიანობა.

მეექანიზმი, რომელიც იიწვევს უკუქცეევას, ა არ ა არის ცალკეეულ ნეიტრონებთან შეეჯაახება. ის მთლიან ბიირთვუულ სისტემასთან თანმიიმდევრულად ურთიერერთქმედებს ერრთდროოულად, ხოლო ამ ურთიერერთქმედების სიძლიერე განისააზღვრება სისტემის გლობალური თვისებებით (მისი ნეიტრონების ჯამი).

(2025) COHERENT-ის თანამშრომლობა წყარო: coherent.ornl.gov

სტანდარარტული ნარატიივი ამით უარარყოოფიილია. წერტილისებრ ნააწილაკს, რომელიიც ურთიერთქმეედებს ერთ წერერტილისებრ ნეიტრონთან, ა არ შეუძლია შეექმნას ალბაათობა, რომელიიც იცვლება ნეიტრონების სა საერრთო რააოდენობის კვადრატის მიხედვით. ეს ა ამბავი ხააზოოვან ცვლილებას (N) ვარაუდობს, რააც ნაათლად ა არ შეესაბამება დაფიქსიირებულს.

რატომ ა აქრობს N² ურთიერთქმეედებას:

• წერტილისებრი ნაწილააკი არ შეუძლია ერთდროულად მოოხვდეს 77 ნეიტრონზე (იოდი) + 78 ნეიტრონზე (ცეზიუმი)

• N² ცვლილება ა ადასტურებს:

  • ბიილიარარდის ბურთის შეეჯაახებები არ ხდება—არც კი მარტივ მატერიაში

  • ეეფეექტი მყისიერია (სინათლეეზე უფრო სწრაფი, ვიდრე ბიირთვის გადაკვეთა)

  • N² ცვლილება ა ავლენს უნიივერერსალურ პრინციპს: ეფეექტი იცვლება სისტემის ზომის კვადრატის (ნეიტრონების რააოდენობა) მიიხეედვით, არა ხააზობრიივად

  • უფრო დიდი სისტემებისთვის (მოლეეკუულები, 💎 კრისტალები), თანმიმდეევრრულობა ქმნის კიდევ უფრო ექსტრემალურ ცვლილებებს (N³, N⁴, და ა.შ.)

  • ეფექტი რჩება მყისიერერს სისტემის ზომის მიიუხედავად - რაც არღვევს ლოოკალურობის შეზღუდვებს

მეეცნიერებამ აიირჩია სრრულიად უგულებელყოს COHERENT ექსპერიიმენტის დააკვირვებების მარარტიივი გავლენა და 2025 წელს ოფიციალურად წუუწუუნებს ნეიტრინოს ნისლზე.

სტანდარტული მოდელის გამოსავალი მაათემატიიკური ხელოვნებაა: ის აიიძუულებს სუსტ ძალას თანმიმდეევრრულად იქცეს ბირთვის ფოორმის ფააქტორის გამოოყენებით და ა ამპლიტუუდების თანმიმდეევრრული ჯამის შესრულებით. ეს გამოთვლითი შესწოორებაა, რომელიიც სა საშუალებას აძლეევს მოოდელს იწინასწარმეტყველოს N² ცვლილება, მააგრამ ის ა არ იძლეევა მეექანისტურ, ნააწილაკებზე დააფუუძნებუულ ა ახსნას. ის უგულებელყოფს, რომ ნაწილააკების ნარატივი წარუმატებეელია და ცვლის მას მაათემატიიკური ა აბსტრაქციით, რომელიც ბირთვს მთლიანად მოეეკიდება.

ნეიტრინოს ექსპერიმენტების მიმოხილვა

ნეიტრინოს ფიიზიიკა დიდი ბიიზნესია. მსოფლიიოს მასშტააბით ნეიტრინოს გამოოვლენის ექსპერიიმენტებში ინვესტიირებულია ა ათობით მილიარდი ა აშშ დოლარი.

ნეიტრინოს გამოოვლენის ექსპერიიმენტებში ინვესტიიციები იმატებს იმ დონემდე, რააც პატარა ქვეყნების მშპ-ს ეჯიბრება. 1990-იანების წინა ექსპერიიმენტებიდან ($50 მილიიონზე ნააკლები თითოეულზე, გლობალური ჯამი <$500 მილიიონი), ინვესტიიცია 1990-იანებში გაიზარდა ~$1 მიილიარარდამდე ისეთი პროექტებით, როოგოორიიცაა სუპერ-კამიოკანდე ($100 მილიიონი). 2000-იანებში ცალკეეულმა ექსპერიიმენტებმა $300 მილიიონი მიააღწია (მააგ., 🧊 ყინულის კუბი), რამაც გლობალური ინვესტიიცია $3-4 მილიარდამდე აიიწია. 2010-იანებში ისეთმა პროექტებმა, როგორიცაა ჰიიპერ-კამიიოკანდე ($600 მილიონი) და DUNE-ის სა საწყისმა ფააზამ, გლობალურად ხარჯები $7-8 მილიარდამდე აიიწიეს. დღეს, მხოლოოდ DUNE წარმოადგენს პარადიგმის ცვლილებას: მისი სიცოცხლის ხანგრრძლივობის ხარჯები ($4 მიილიარარდი+) ა აღემატება 2000 წლამდე ნეიტრინოს ფიზიკაში გლობალური ინვესტიიციების მთლიან მოცულობას, ჯამურ თანხას $11-12 მილიარდის ზემოთ აყენებს.

შემდეეგი სია გთავააზობთ AI ბმუულებს ა ამ ექსპერიმენტების სწრააფი და მარტივი შესწავლისთვის სასურვეელი AI სერერვისის მეშვეეობით:

• ძიანმენის მიწისქვეშა ნეიტრინოს ობსერვატოორია (JUNO) - მდებარეობა: ჩინეთი
• NEXT (ნეიტრინოს ექსპერიიმენტი ქსენონის TPC-ით) - მდებარეობა: ესპანეთი
• 🧊 ყინულის კუბის ნეიტრინოს ობსერვატოორია - მდებარეობა: სამხრეთ პოლუსი

[ეექსპერიმენტების მეტის ჩვენება]

• KM3NeT (კუბურ კილომეტრიანი ნეიტრინოს ტელესკოოპი) - მდებარეობა: მედიტერანეის ზღვა
• ANTARES (ასტრონომია ნეიტრინოს ტელესკოპით და უფსკრრულის გარემოს კვლევა) - მდებარეობა: მედიტერანეის ზღვა
• დაია ბეის რეააქტორის ნეიტრინოს ექსპერიიმენტი - მდებარეობა: ჩინეთი
• ტოოკაიდან კამიოკამდე (T2K) ექსპერიმენტი - მდებარეობა: იაპონია
• სუპერ-კამიოკანდე - მდებარეობა: იაპონია
• ჰიპერ-კამიოკანდე - მდებარეობა: იაპონია
• JPARC (იააპონიის პროტონის ამაჩქარებლის კვლევითი კომპლეექსი) - მდებარეობა: იაპონია
• ნეიტრინოს მოკლეებაზისური პროოგრამა (SBN) at ფერმილააბი
• ინდოეთზე დაფუძნებული ნეიტრინოს ობსერვატოორია (INO) - მდებარეობა: ინდოეთი
• სადბერის ნეიტრინოს ობსერერვატორია (SNO) - მდებარეობა: კანადა
• SNO+ (სადბერის ნეიტრინოს გაუმჯობესებული ობსერერვატორია) - მდებარეობა: კანადა
• ოორმაგი შოზი - მდებარეობა: საფრანგეთი
• KATRIN (კარარლსრუეს ტრიტიიუმის ნეიტრინოს ექსპერიიმენტი) - მდებარეობა: გერერმანია
• OPERA (ოსცილაციის პროეექტი ემუულსიით მიიმააგრებული აპარატით) - მდებარეობა: იტალია/გრან სასო
• COHERENT (თანმიმდეევრრული ელასტიური ნეიტრინო-ბიირთვის გააბნევა) - მდებარეობა: აშშ
• ბაქსანის ნეიტრინოს ობსერვატოორია - მდებარეობა: რრუსეთი
• ბორექსინო - მდებარეობა: იტალია
• CUORE (კრიიოგენული მიიწისქვეეშა ობსერვატოორია იშვიათი მოვლენებისთვის) - მდებარეობა: იტალია
• DEAP-3600 - მდებარეობა: კანადა
• GERDA (გერმანიიუმის დეტექტოორების მასივი) - მდებარეობა: იტალია
• HALO (ჰელიიუმის და ტყვიის ობსერერვატორია) - მდებარეობა: კანადა
• LEGEND (დიდი გამდიდრებული გერმანიიუმის ექსპერიმენტი ნეიტრინოლეგი ორრმააგი ბეტა დაშლისთვის) - მდებარეეობა: აშშ, გერმანია და რუსეთი
• MINOS (ძიირითადი ინჟეექტორის ნეიტრინოს ოსცილაციის ძებნა) - მდებარეობა: აშშ
• NOvA (NuMI ღერერძგარე νe გამოოჩენა) - მდებარეობა: აშშ
• XENON (დააბნელებული მატერიის ექსპერიიმენტი) - მდებარეეობა: იტალია, აშშ

ამასობაში, ფილოსოოფიამ შეიძლება ა ამააზე გაცილებით უკეთესი შედეგი მოიიპოვოს:

(2024) ნეიტრინოს მასის შეუსააბამობამ შეიძლება კოსმოლოოგიის სა საფუუძვლები დააქნეევოს კოსმოლოგიური მონაცემები ნეიტრინოებისთვის მოოულოდნელ მასებს ვარააუდობს, მათ შოორის ნულოვანი ან უარყოფითი მასის შესააძლებლობასააც. წყარო: სამეცნიერო ახალი ამბები

ეს კვლეევა ვარააუდობს, რომ ნეიტრინოს მასა დროოთა განმავლობაში იიცვლება და შეიძლება უარარყოოფითიც იყოს.

თუ ყველააფერერს სიტყვასიტყვით მიიიღებ, რაც დიდი მაუწყებელია…, მაშინ ა აშკარად ახალი ფიზიკა გვჭიირდება, – ამბობს იტალიური ტრენტოს უნიივერერსიტეტის კოსმოლოოგი სანი ვანიოცი, სტატიის ავტოორი.

ფილოსოფიური გამოკვლევა

სტანდარტულ მოდელში, ყველა ფუნდამენტური ნაწილაკის მასა უნდა იყოს მოცემული იუკავას ურთიერთქმედებებით ჰიგსის ველთან, ნეიტრინოს გარდა. ნეიტრინოები ასევე განიხილება როგორც საკუთარი ანტინაწილაკები, რაც იდეის საფუძველია, რომ ნეიტრინოებმა შეიძლება ახსნან რატომ არსებობს სამყარო.

როდესააც ნააწილაკი ურთიერთქმეედებს ჰიგსის ველთან, ჰიგსის ველი ცვლის ა ამ ნააწილაკის მიიმარართუულებას—მისი ბრუნვისა და მოძრააობის სა საზომს. როდესააც მარარჯვენა ხელის ელექტრონი ურთიერთქმეედებს ჰიიგსის ველთან, ის ხდება მარცხენა ხელის ელეექტრონი. როოდესაც მარარცხენა ხელის ელექტრონი ურთიერერთქმედებს ჰიგსის ველთან, სა საპიირისპირო ხდება. მაგრამ რამდენადააც მეცნიერებმა გააზომეს, ყველა ნეიტრინო მარცხენა ხელისაა. ეს ნიშნავს, რომ ნეიტრინოები თავიანთ მასას ჰიგსის ველისგან ვერ იღებენ.

რააღააც სხვა ხდება ნეიტრინოს მასასთან...

(2024) ნეიტრინოებს მათ უმციირეს მასას ფარული გავლენები ა აძლევს? წყარო: Symmetry Magazine

მიმართულება ან ჰელიციტეტი განისაზღვრება, როგორც ნაწილაკის სპინის პროექცია მის მოძრაობის მიმართულებაზე.

მიმართულება და ჰელიციტეტი ერთსა და იმავე კონცეფციას ეხება. მიმართულება ხშირად გამოიყენება, როგორც უფრო ინტუიციური ტერმინი ზოგად დისკუსიებში. ჰელიციტეტი უფრო ფორმალური, ტექნიკური ტერმინია, რომელიც სამეცნიერო ლიტერატურაში გამოიყენება.

ჰელიციტეტი თანდაყოლილად აერთიანებს ორ მიმართულებით სიდიდეს:

1. ნაწილაკის იმპულსის ვექტორი (მოძრაობის მიმართულება)

2. ნაწილაკის სპინის კუთხური იმპულსის ვექტორი (მიმართულება, თანდაყოლილი მის ინდივიდუალობასთან ან არსებობასთან)

ჰელიციტეტი ან მიმართულება შეიძლება იყოს:

• მარჯვენა (დადებითი ჰელიციტეტი): სპინი გასწორებულია მოძრაობის მიმართულებასთან

• მარცხენა (უარყოფითი ჰელიციტეტი): სპინი საპირისპიროდ არის გასწორებული მოძრაობის მიმართულებასთან

ჰელიციტეტი არის კონცეფცია, რომელიც აკავშირებს სპინის მნიშვნელობას მოძრაობის თანდაყოლილ მიმართულებასთან, სადაც მოძრაობა მოიცავს არსებობის დაუსაბუთებელ და დაუმტკიცებელ ვარაუდს, რომლის ფარგლებშიც თანდაყოლილი მიმართულება, რომელსაც ჰელიციტეტის კონცეფცია ფუნდამენტურად ეხება, ვლინდება, როგორც ეს ჩანს მათემატიკური ემპირიული რეტროსპექტივის სურათიდან. ეს რეტროსპექტივა ცდილობს დაამყაროს მიზეზობრივი მნიშვნელობა, ფუნდამენტურად გამორიცხავს დამკვირვებელს ამ მნიშვნელობიდან. ამიტომ, მის ძირში, ფენომენი, რომელიც ემპირიულ ჰელიციტეტის კონცეფციას ეფუძნება, უნდა იყოს მიმართულება თავისთავად ან სუფთა ხარისხი.

ნეიტრინოს ფუნდამენტური ხელშეწყობის ოფსეტი, რის გამოც მათ არ შეუძლიათ მასის მიღება ჰიგსის ველის მეშვეობით, გულისხმობს, რომ ფენომენი თანდაყოლილია ოფსეტი იმის მიმართ, რაც ინტრინზიულ მიმართულებად დგინდება, რაც გულისხმობს, რომ მან თავად უნდა განსაზღვროს ეს მიმართულება, რაც ნიშანია, რომ ფენომენი დაკავშირებულია თანდაყოლილ კვალიტატიურ კონტექსტთან.

გალაქტიკები მთელს ჩვენს სამყაროში გადაჭიმულია, როგორც უზარმაზარი კოსმოსური ობობის ქსელი. მათი განაწილება არაა შემთხვევითი და მოითხოვს ან ბნელ ენერგიას ან უარყოფით მასას.

(2023) სამყარო ეწინააღმდეგება აინშტაინის პროგნოზებს: კოსმოსური სტრუქტურების ზრდა იდუმალად არის დათრგუნული წყარო: SciTech Daily

არაშემთხვევითი გულისხმობს კვალიტატურს. ეს გულისხმობდა იმას, რომ მასის ცვლილების პოტენციალი, რომელიც ნეიტრინოში უნდა იყოს ჩაკეტილი, მოიცავს ხარისხის კონცეფციას, მაგალითად ფილოსოფოს რობერტ მ. პირსიგის, რომელიც ყველაზე მეტად გაყიდვადი ფილოსოფიური წიგნის ავტორია და ვინც განავითარა ხარისხის მეტაფიზიკა.

ნეიტრინოები, როგორც ბნელი მატერიისა და ბნელი ენერგიის კომბინაცია

2024 წელს დიდმა კვლევამ გამოავლინა, რომ ნეიტრინოების მასა დროთა განმავლობაში შეიძლება შეიცვალოს და უარყოფითიც კი გახდეს.

კოსმოლოგიური მონაცემები ნეიტრინოებისთვის მოოულოდნელ მასებს ვარააუდობს, მათ შოორის ნულოვანი ან უარყოფითი მასის შესააძლებლობასააც.

თუ ყველააფერერს სიტყვასიტყვით მიიიღებ, რაც დიდი მაუწყებელია…, მაშინ ა აშკარად ახალი ფიზიკა გვჭიირდება, – ამბობს იტალიური ტრენტოს უნიივერერსიტეტის კოსმოლოოგი სანი ვანიოცი, სტატიის ავტოორი.

(2024) ნეიტრინოს მასის შეუსააბამობამ შეიძლება კოსმოლოოგიის სა საფუუძვლები დააქნეევოს წყარო: სამეცნიერო ახალი ამბები

არ არსებობს ფიზიკური მტკიცებულება იმისა, რომ ბნელი მატერია ან ბნელი ენერგია არსებობს. რეალურად დაფიქსირებული მხოლოდ კოსმოსური სტრუქტურების გამოვლინებაა, რის საფუძველზეც ეს ცნებები გამოიყვანეს.

• ბნელი მატერია: ის იქცევა, როგორც გრავიტაცია და ახორციელებს მიმზიდველ ძალას.

• ბნელი ენერგია: ის იქცევა, როგორც ანტიგრავიტაცია და ახორციელებს მომხტომ ძალას.

არც ბნელი მატერია და არც ბნელი ენერგია არ იქცევა შემთხვევითად და ეს კონცეფციები ფუნდამენტურად არის დაკავშირებული დაფიქსირებულ კოსმოსურ სტრუქტურებთან. ამიტომ, ფენომენი, რომელიც ბნელ მატერიასა და ბნელ ენერგიას ეფუძნება, უნდა აღიქმებოდეს მხოლოდ კოსმოსური სტრუქტურების თვალსაზრისით, რაც არის ხარისხი თავისთავად, როგორც მაგალითად რობერტ მ. პირზიგის განზრახვით.

პირზიგი სჯეროდა, რომ ხარისხი არის არსებობის ფუნდამენტური ასპექტი, რომელიც როგორც განუსაზღვრელია, ასევე შეიძლება განისაზღვროს უსასრულო რაოდენობის გზით. ბნელი მატერიისა და ბნელი ენერგიის კონტექსტში, ხარისხის მეტაფიზიკა განასახიერებს იდეას, რომ ხარისხი სამყაროს ფუნდამენტური ძალაა.

რობერტ მ. პირსიგის ფილოსოფიის შესავლისთვის მეტაფიზიკურ ხარისხზე ეწვიეთ მის ვებგვერდს www.moq.org ან მოისმინეთ პოდკასტი Partially Examined Life: ეპ. 50: პირსიგის ძენი და მოტოციკლეტის მოვლის ხელოვნება

ღირებულების თეორია

ამ სტატიის ავტორმა წმინდა ხარისხის კონტექსტი (თავდაპირველად მოხსენიებული როგორც წმინდა მნიშვნელობა) წინასწარ იწინასწარმეტყველა, როგორც ხილული სამყაროს აპრიორული განზომილება, ფილოსოფიური დაკვირვების გამოყენებით, როგორც ღირებულების თეორიის ნაწილი.

ლოგიკა მარტივია:

სუფთა შემთხვევითობისგან უმარტივესი გადახრა გულისხმობს ღირებულებას, რაც მტკიცებულებაა, რომ ყველაფერი, რაც სამყაროში ჩანს - უმარტივესი ნიმუშიდან დაწყებული - არის ღირებულება.

ღირებულების წარმოშობა აუცილებლად მნიშვნელოვანია, მაგრამ ვერ იქნება ღირებულება მარტივი ლოგიკური ჭეშმარიტების გამო, რომ რაღაც ვერ წარმოიშობა თავისი თავისგან. ეს გულისხმობს, რომ მნიშვნელობა გამოიყენება ფუნდამენტურ დონეზე (a priori ან ღირებულებამდე).

თავდაპირველად, ეს გამოიწვია იდეას, რომ კარგი უნდა იყოს ფუნდამენტური არსებობისთვის, რასაც ასევე დაასკვნა ფრანგმა ფილოსოფოსმა ემანუელ ლევინასმა (პარიზის უნივერსიტეტი), რომელმაც დაასკვნა სამყაროს შექმნამ თავისი მნიშვნელობა სიკეთიდან უნდა მიიღოს. ფილმში Absent God (1:06:22).

... ინტენციონალურობის უარყოფით, როგორც ფსიქიკის ეიდოსის (ფორმალური სტრუქტურა)კენ მიმავალი სახელმძღვანელო ძაფისა ... ჩვენი ანალიზი მიჰყვება მგრძნობელობას მის წინანატურლ მნიშვნელობაში დედობრივისკენ, სადაც, სიახლოვეში [რაც თავისთავად არ არის], მნიშვნელობა მნიშვნელოვანი ხდება სანამ ის ბუნების შუაგულში ყოფნის შეუპოვრობაში გადაიხრება. (OBBE: 68, გამოკვეთილია)

წყარო: plato.stanford.edu/entries/levinas/

ღირებულება მოითხოვს მნიშვნელობის მინიჭებას (ლევინასი ამას მნიშვნელოვნებას უწოდებს) და ამ მინიჭების აქტის გარეშე გარე სამყარო (არსებობა) ვერ იქნება მნიშვნელოვნად რელევანტური. ამიტომ, პირველი ნიშანია, რომ ღირებულება არ შეიძლება იყოს აბსოლუტური, რადგან ღირებულება დამოკიდებულია ისეთ ასპექტზე, რომელიც თავად ღირებულებაში არ არის ჩასმული.

• ღირებულების არსი გვხვდება უმარტივესი ნიმუშის იდეაში და იქ ვპოულობთ ვალდებულებას ავხსნათ ამ ნიმუშის პოტენციალი, რომელიც თავად ნიმუში ვერ იქნება.

• ნიმუშის პოტენციალი აუცილებლად მნიშვნელოვანია და ეს იწვევს მტკიცებას, რომ ნიმუშის პოტენციალის წარმოშობა შეიძლება მოიხსენიოდეს როგორც წმინდა მნიშვნელობა.

მნიშვნელოვნება - ღირებულების მინიჭების აქტი (ღირებულების წარმოშობა) - ეძებს ხარისხობრივ გადახრას, რაც რეტროსპექტივაში არის სასურველი სიკეთე, რაც იწვევს ფილოსოფიურ დასკვნას, რომ სიკეთე (სიკეთე თავისთავად) ფუნდამენტურია სამყაროსთვის, ე.ი. ლევინასის მტკიცება სამყაროს შექმნამ თავისი მნიშვნელობა სიკეთიდან უნდა მიიღოს..

სიკეთე (სიკეთე თავისთავად) მოიცავს მსჯელობას და ამიტომ ის არის დადგომის შემდგომი რეტროსპექტიული ხედვა იმაზე, თუ რა არის არსებობის წარმოშობა. ის ვარაუდობს, რომ არსებობა მოხდა სანამ მისი ფუნდამენტური მოთხოვნილება აღიწერებოდა და მხოლოდ არსებობის გამოცდილება მისცემდა ადამიანს ამის საშუალებას, რაც ნიშნავს, რომ ის არ შეიძლება იყოს მართებული, რადგან ადამიანს უნდა აეხსნა ამ გამოცდილების წარმოშობა.

სიკეთეს აქვს ხარისხობრივი ბუნება, რომელიც ვერ იქნება ლეგიტიმური იმ ფაქტის წინაშე, რომ ადამიანი ეძებს აპრიორულ ახსნას ხარისხისთვის - უნარი განსჯის (სანამ ის განიკითხებოდა) - თავისთავად. ამრიგად, სიკეთის კონცეფცია არ შეიძლება იყოს მართებული და ადამიანმა უნდა მოძებნოს უფრო მაღალი სისუფთავე, რომელიც რეტროსპექტიულად გამოიწვევს სიკეთის იდეას, რაც იქნებოდა წმინდა მნიშვნელობა.

კონცეფცია წმინდა მნიშვნელობა ვერ იქნება აღწერილი ენაზე ან სიმბოლოებში (ე.ი. ვერ ჩაიჭერი რეტროსპექტიულ მიმართულებებში ცნობიერი ყურადღებისთვის).

ჩინელმა ფილოსოფოსმა ლაოძიმ (ლაო ძი) სიტუაცია ასე გამოხატა თავის წიგნში ☯ დაო დე ძინგი:

დაო, რომლის თქმაც შეიძლება, მარადიული დაო არ არის. სახელი, რომლის წარმოთქმაც შეიძლება, მარადიული სახელი არ არის.

კვანტური ნახტომის პრობლემა

ფიზიკაში ეს სიტუაცია წარმოდგენილია კვანტური თეორიის კვანტური ნახტომის პრობლემით, რომელიც მოიცავს ფუნდამენტურ პრობლემას, რომ ახსნას, როგორ შეუძლია კვანტურ მნიშვნელობას გადავიდეს სხვა კვანტურ მნიშვნელობაზე, რაც ჯადოსნურია და ფუნდამენტურად უხსნელია კვანტური თეორიისთვის.

ნებისმიერი კვანტური მნიშვნელობა თანდაყოლილად ვერ გადადის სხვა კვანტურ მნიშვნელობაზე, რადგან მათემატიკას არ შეუძლია გაითვალისწინოს ფენომენების რეალური 🕒 დროითი კონტექსტი, რომლის მეშვეობითაც ფენომენები პირველ რიგში ჩნდებიან.

ამიტომ, კვანტური თეორიის კვანტური ნახტომის პრობლემა წარმოადგენს დროის ფუნდამენტურ საზღვარს, რომელიც უნდა დაძლეულიყო ურთიერთქმედების შესაძლებლობისთვის.

ის მოიცავს ნახსენებ ფილოსოფიურ ვალდებულებას ავხსნათ, როგორ არის შესაძლებელი ნიმუში (ღირებულების არსი) პირველ რიგში.

ვირტუალური ფოტონები

ფიზიკის სტანდარტულ მოდელში, ურთიერთქმედება ან კვანტური ნახტომის პრობლემის დაძლევა ელექტრომაგნიტური ძალის მეშვეობით ხორციელდება ვირტუალური ფოტონების გაცვლით. ვირტუალური ფოტონების გაცვლა იწვევს მუხტურ ნაწილაკებს შორის მოგერიებითი ან მიმზიდველი ძალის წარმოქმნას, რომელიც სივრცეში მანძილის მიხედვით იზრდება ან მცირდება. ეს ეფექტი თავისთავად იდენტურია 🧲 მაგნიტური ძალის შედეგის, მაგრამ არ აღიარებულა როგორც მაგნიტური ძალა, რადგან ამ სტატიაში გამოვლენილი მასის უსასრულოდ გაყოფადი ბუნების მსგავსად (თავი : უსასრულო კვარკების ზღვა), მაგნიტური ძალაც უსასრულოდ გაყოფად კონტექსტშია ჩაძირული და ამიტომ ოფიციალურად ისევ მისტერიად რჩება და მეცნიერების მიერ უგულებელყოფილია¹.

¹ შესწავლისას ჩანს, რომ 🧲 მაგნიტური ძალა არასოდეს არის ნახსენები ვირტუალური ფოტონების კონცეფციის შესახებ სტატიებსა და ახსნით ვიდეოებში.

ოფიციალური ვერსია ამბობს, რომ ვირტუალური ფოტონები უჩინარიდან ჩნდებიან და იმდენად ხანმოკლეა, რომ გაზომვა შეუძლებელია. ვირტუალური ფოტონები არასოდეს დაფიქსირებულა პირდაპირ.

ვირტუალური ფოტონები ითვლება ფუნდამენტურად ყველა ბუნებრივ ურთიერთქმედებაში, რაც გულისხმობს, რომ რეალობის ყველაზე ფუნდამენტურ დონეზე, ნებისმიერი ურთიერთქმედების პოტენციალი მხოლოდ ამ ვირტუალურ ფოტონებზეა დაფუძნებული.

ბუნებაში ყველა ქიმიური რეაქცია ფუნდამენტურად ფესვებს ელექტრონების ბმაში აგდებს, რაც ფიზიკის სტანდარტულ მოდელში ფუნდამენტურად ვირტუალურ ფოტონებთან ურთიერთქმედებაშია ჩაძირული.

მთელი ხილული სამყარო, შესაბამისად, ფუნდამენტურად ვირტუალურ ფოტონებთან ურთიერთქმედებაშია ჩაძირული.

ვირტუალური ფოტონები არიან კვანტური მექანიკის შეუსაბამო ბუნების საფუძველი და ფუნდამენტურია კვანტური თეორიისთვის. თუ ვირტუალური ფოტონების კონცეფცია უარყოფილ იქნება, კვანტური თეორიაც უარყოფილი იქნება.

ვირტუალური ფოტონები ავლენენ შეუსაბამო და აბსურდულ ქცევას. მაგალითად, ვირტუალური ფოტონები, სავარაუდოდ, დროში უკან მოძრაობენ რათა ახსნან მიმზიდველი ძალა (რასაც საღი აზრი მარტივად ამოიცნობს როგორც 🧲 მაგნიტურ ძალას) და ნაწილაკები ავლენენ სხვა უცნაურ ქცევებს.

გავრცელებული და ფართოდ პოპულარიზებული რეფრენიაა, რომ ვირტუალური ფოტონების მიერ გამოწვეული აშკარად აბსურდული სიტუაციები კვანტურ თეორიას შეუსაბამოს და გაუგებარს ხდის.

მაგალითად, Closer To Truth-ის 605-ე ეპიზოდში რატომ არის კვანტი ასეთი უცნაური?, მეცნიერების ფილოსოფიის პროფესორმა სეთ ლოიდმა მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტიდან (MIT), რომელიც სპეციალიზირებულია კვანტურ გამოთვლებში, თქვა:

ვერავინ ესმის კვანტურ მექანიკას. ... მე პირადად არასოდეს მომესმინა. ჩვენი კლასიკური ინტუიცია ვერასოდეს გაიგებს კვანტურ მექანიკას.

ალბერტ აინშტაინი არ სჯეროდა კვანტური მექანიკის. მე ვფიქრობ, ეს იმიტომ, რომ კვანტური მექანიკა ინტრინსიკულად შეუსაბამოა.

რეფრენის გამეორება, რომ კვანტური მექანიკა შეუსაბამო და გაუგებარია, იმავდროულად კი მისი რეალურობის მტკიცება მისი პროგნოზირების უნარით, ვრცელებს იდეას, რომ ვირტუალური ფოტონები რეალურია, რაც კორუფციაა.

AI-სთან ურთიერთქმედება წარმოადგენს მტკიცებულებას ფილოსოფიური ლოგიკის სიმარტივისა, რომელიც ავლენს, რომ ვირტუალური ფოტონებით წარმოდგენილი დაფიქსირებული ფენომენები სინამდვილეში 🧲 მაგნიტური ძალაა:

დიახ, თქვენ მართლები ხართ, რომ ვირტუალური ფოტონების ქცევა ელექტრომაგნიტური ძალის კონტექსტში ემთხვევა მაგნიტური იმპულსის მოსალოდნელ ეფექტებს, როდესაც მას ვუყურებთ მიმართულების თვითონ (სუფთა ხარისხი) როგორც ამ იმპულსის საფუძვლის პერსპექტივიდან.

ვირტუალური ფოტონების კონცეფციაში ჩართული დოგმატიზმის მასშტაბი და რეალობა აშკარაა პოპულარული PBS Space-Time-ის სამეცნიერო ახსნითი ვიდეოდან სახელწოდებით არიან ვირტუალური ნაწილაკები რეალობის ახალი ფენა?, რომელიც კრიტიკული პოზიციის მიუხედავად, ასკვნის:

ვირტუალური ნაწილაკები სავარაუდოდ მხოლოდ მათემატიკური არტეფაქტია ~ YouTube

სამეცნიერო ახსნით ვიდეოებსა და სტატიებში 🧲 მაგნიტური ძალის ნახსენებობის ფუნდამენტური უგულებელყოფა ავლენს, რომ კონცეფცია მოიცავს რეალურ მათემატიკურ დოგმატიზმს.

დასკვნა

მთელი კვანტური მათემატიკური ძალისხმევა ფუნდამენტურად დამოკიდებულია მათემატიკოსზე ან დამკვირვებელზე პირველ რიგში, რათა განსაზღვროს მიახლოების ფარგლები და ხელი შეუწყოს კვანტური მნიშვნელობების კვანტური ნახტომით გადასვლას. დამკვირვებლის ეფექტი წარმოადგენს ამ სიტუაციას, მაგრამ ცდილობს მის წარმოჩენას ისე, თითქოს დამკვირვებელი იწვევს ეფექტს რეალურ კვანტურ სამყაროში, ვიდრე კვანტური სამყარო იყოს მათემატიკური ფიქცია, რომელიც ფუნდამენტურად დამოკიდებულია დამკვირვებელზე პირველ რიგში.

მიუხედავად იმისა, რომ 2022 წლის ფიზიკის ნობელის პრემია გადაეცა კვლევას, რომელმაც დაამტკიცა, რომ სამყარო არ არის რეალური, ფორუმზე 💬 onlinephilosophyclub.com გამართულმა დისკუსიამ აჩვენა, რომ რეალური შედეგები ადვილად არ მიიღება ან განიხილება, თუნდაც ფილოსოფოსებს შორის.

(2022) სამყარო არ არის ლოკალურად რეალური - ნობელის პრემია ფიზიკაში 2022 წყარო: ონლაინ ფილოსოფიის კლუბი

ამ სტატიაში წარმოდგენილმა საქმემ შესთავაზა, რომ დამკვირვებელი არ იწვევს ეფექტს კვანტურ სამყაროში, არამედ თავიდანვე ფუნდამენტურია კვანტური სამყაროსთვის, როგორც იმის გამოვლინება, რაც შეიძლება ჩაითვალოს a priori და თანდაყოლილად ხარისხობრივ კონტექსტად.

ნეიტრინოს უკან დაფიქსირებული ფენომენი, რომლის ემპირიული კონტექსტი წარმოადგენს როგორც დადებით, ასევე უარყოფით გრავიტაციულ ეფექტებს, რომლებიც აუცილებლად თანდაყოლილი ხარისხობრივ კონტექსტში უნდა იყოს ჩაძირული, შეიძლება ფუნდამენტურად დაკავშირებული აღმოჩნდეს როგორც სამყაროს არსებობასთან, ასევე დასაწყისისგან თავისუფალ ∞ უსასრულო დროებითად მყისიერ სიცოცხლის წყაროსთან.