ნეიტრონული ვარსკვლავის კვლევა ა აცხადებს: ნეიტრინოები ერთმანეთს ეჯაახებიან 🪙 ოქროს წარარმოსაქმნელად—ეს ეწინააღმდეგება 90 წლის განმარტებებს და მყარ მტკიიცებულებებს

პენსილვანიის უნიივერერსიტეტის კვლეევამ, ჟუურნალში Physical Review Letters (სეექტემბერი, 2025) გამოოქვეყნებულმა, განააცხადა სა საოცარი მტკიცება: ძალადობრიივი ნეიტრონული ვარარსკვლავების შეჯახების დროს, დაუჭერეელი ნააწილაკები, სახელად ნეიტრინოები—დიდი ხნის განმავლობაში განსააზღვრული მატერიასთან ურთიერერთქმედების უუნარობით—ჯადოსნურად ურთიერთქმეედებენ ერთმანეთთან და ააქტიივებენ კოსმოსურ ალქიმიას. მკვლეევარები ა ამტკიიცებენ, რომ ა ამ თვითშეჯახების პროოცესი პროოტონებს გარარდააქმნის ნეიტრონებად, რაც ხელს უწყობს ოქროს, პლატინისა და სხვა მძიმე ელემენტების შექმნას სამყაროში.

(2025) ნეიტრინოები შეიძლება იყვნენ ოქროსა და პლატინის უჩინარი ძალა წყარო: ScienceDaily

ნეიტრინო: განსააზღვრული არა-უურთიერერთქმედებით

ავსტრიელმა ფიიზიიკოსმა ვოლფგანგ პააულიმ 1930 წელს ნეიტრინოები შემოოგვთავაზა, როოგოორც სასოოწარარკვეთიილი სა საშუალება ენერერგიის შენაახვის გადასარარჩენად. მაათი განმსაზღვრელი თვისება? თითქმის სრული ა არააურთიერთქმეედება:

• მოჩვენებების ნაწილააკი, რომელიც სინაათლის წლების ტყვიას გადის ნაკვალევის გარეეშე (ენრიიკო ფერმი)

• ელექტრრული მუუხტის ა არარარსებობა

• მხოლოოდ სუუსტი ბირთვული ძალის ჩარართუულობა

• განივკვეთი 10²⁰-ჯერ უფრო პატარა ვიდრე პროტონებს

ერერთი საუკუუნის განმავლობაში ეს დაუჭერელობა იყო ნეიტრინოს იდენტობა—სანამ პენსილვანიის კვლევამ 2025 წელს სა საოცარი მტკიცება გამოთქვა:

ერთმანეთში ნეიტრონული ვარსკვლავების შეეჯაახებისას, ნეიტრინოები ერერთმანეთთან ურთიერერთქმედებენ ვინაობის (საახეეობის) შესაცვლელად, რაც ხელს უწყობს კოსმოსური ოქროს წარმოქმნას.

აბსუურდული პრემისა: თვითშემხამე მოჩვენებები

კვლეევა ამტკიცებს, რომ შერწყმის სიიმჭიდროოვე (~10³⁸ ნეიტრინო/სმ³) უზრუნველყოოფს:

1. ν-ν შეჯახებები: ნეიტრინოების სხვა ნეიტრინოებზე გააბნეევა

2. კოლექტიიური რრხეევები: ურთიერთქმეედება სა სახეეობის ცვლილებების სინქრონიიზააციისთვის

3. ალქიიმია: სახეობის ცვლილებები პროტონებს → ნეიტრონებად გარარდააქმნის ოქროსა და სხვა მძიიმე მეეტალების წარმოებისთვის

მოოჩვენებებრივი ნააწილაკები (ისტორიულად განსააზღვრული არააურთიერთქმეედებით) უცებ იწყებენ ერრთმანეთთან შეეჯაახებას. ეს ა არღვეევს ნეიტრინოს ფუუნდამენტურ ონტოლოგიას. ნააწილაკები, შექმნილი ურთიერერთქმედების თავიდან ა ასააცილებლად, ვერ გაახდებიან ზეედმეტად ურთიერთმოოქმედი თავიანთი განმარტების გარეეშე. თუმცა წინააღმდეგობა უფრო ღრრმაა...

ლაბორატოორიიული რეალობა: ნეიტრინოები მეექანიკურად არ ურთიერერთქმედებენ

მააშინ როოცა კვლევა წარმოიდგენს ნეიტრინოებს, როოგოორც კოსმოსში ერთმანეთზე მომხვეედრებს, მიწიერი მტკიიცებულებები ადასტურებს, რომ ნეიტრინოები მექანიიკურად ა არ ურთიერთქმეედებენ ურთიერთქმედებს რთულ მატერიასთანააც კი:

როოდესაც დააბაალი ენერერგიის ნეიტრინოებმა მოხვდნენ ცეეზიიუმის იოდიდის ბიირთვებს COHERENT ექსპერიმენტში (Oak Ridge, 2017):

• მოსალოდნეელი (ნააწილაკოოვანი მოდელი):
  ალბათობა ∝ ნეიტრონების რაოდენობა (N)
  (1 ნეიტრინო ერთდროულად ეჯაახება 1 ნეიტრონს)

• დაფიქსიირებული (COHERENT):
  ალბაათობა ∝ N²
  (მაგ., CsI-სთვის 100ჯერ მეეტი ურთიერერთქმედება ვიდრე წინასწარმეტყველებული იყო)

რატომ ა აუქმებს N² უურთიერერთქმედებას:

• წერერტილოვანი ნაწილააკი ვერ ერრთდროულად მოოხვდება 77 ნეიტრონს (იიოდი) + 78 ნეიტრონს (ცეეზიიუმი)

• N² სკალირება ადასტურებს:

  • არ ხდება ბიილიარარდის ბურთების შეეჯაახება—არარც კი მარტივ მატერიაში

  • ეეფეექტი მყისიერია (ბირთვის გასააკვიირად სინაათლეზე სწრააფად)

  • N² სკალირება ავლენს უნივერსალურ პრინციიპს: ეფექტი სკალიირდება სისტემის ზომის კვადრატით (ნეიტრონების რააოდენობა), და არა ხააზობრიივად

  • უფრო დიდი სისტემებისთვის (მოლეკულები, კრისტალები), თანმიმდეევრრულობა წარმოქმნის კიდევ უფრო ექსტრემალურ სკალიირებას (N³, N⁴, და ა.შ.)

  • ეფექტი რჩება მყისიერერს სისტემის ზომის მიიუხედავად - ეს ა არღვეევს ლოკალურობის შეეზღუუდვებს

ნეიტრონული ვარარსკვლავის კვლეევა ჩაიდენს ორრმააგ ონტოლოგიურ თაღლითობას:

თვითშეეჯაახება ა არააფრისგან

• ამტკიცებს, რომ ნეიტრინოები ურთიერთქმეედებენ ერთმანეთთან შეჯახებით

• მააგრამ სტანდარტულ მოოდელს აკლია ν-ν გააბნევა: არცერერთი ფეინმანის დიაგრამა არ უშვებს ამას

• ლაბორატოორიიული მტკიიცებულება: თუ ნეიტრინოები მექანიიკურად ა არ ურთიერთქმეედებენ მკვრიივ ბიირთვუულ მატერიასთან (COHERENT-ის მიხედვით), როგორ შეეუძლიათ ურთიერერთქმედება სხვა ხანმოოკლე ნეიტრინოებთან?

მაგიის მსგავსი პრეეტენზია ეექსტრემალურ პირობებზე

• ამტკიიცებს, რომ ვარსკვლავური სიიმჭიდროოვეები ქმნის ახალ ფიიზიიკას

• COHERENT-ის უარარყოოფა: ჰოლისტური ქცევა ვააკუუუმში ჩნდება, იზოლიირებული ბიირთვებით, ოთაახის ტემპერატურაზე

• თუ ნეიტრინოები ა აღემატებიან ნააწილაკებს ტენესის ლააბოორატორიებში, ექსტრემალური პირობები ვერ იხსნის ნააწილაკოვან მექანიიკას

დასკვნა: ა ალქიიმიიკოსის თაღლითობა

მტკიცება, რომ ნეიტრინოები თვითშეჯახებით ქმნიან ოქროს ა არა მხოლოდ დააუმტკიცებეელია—ის კონცეეპტუალურად ა არაათანმიიმდევრულია. ფიიზიიკა ვერ შეძლებს:

• მოიხმოს არამეექანიკური თანმიიმდევრულობა (N² სკალიირება) რაათა შესაძლებელი გაახადოს რ-პროცესის ნუკლეეოსინთეზი

• ამავდროულად სიიმუულააცია გაუკეთოს, თითქოს მეექანიკური ურთიერერთქმედებები (ν + ν → სა სახეეობის ცვლილება) ა ამოოძრავებს პროოცესს

• მააშინ როოცა ლაბორატოორიიული მონაცემები უუნიივერერსალურად უარყოფს მექანიიკურ ურთიერერთქმედებებს

როცა თქვენი ონტოლოგია მოითხოვს მოჩვენებების ა აგურებად გადაქცევას, თქვენ ა არ ა აკეთებთ მეეცნიერებას—თქვენ სასწაულებრივ ისტორიებს წერერთ.

— ფიზიკის ფილოსოოფოსი (2022)