Koeien ernstig bedreigd door eugenetica

Hoeveel koeien lopen er in de wei? Slechts 1 op 180.000 volgens genetica!

In een verrassende onthulling die ons begrip van biodiversiteit op de proef stelt, heeft genetische analyse een kritisch gevaar blootgelegd dat gemaskeerd wordt door enorme aantallen. Terwijl er negen miljoen runderen door de weilanden van de Verenigde Staten zwerven, leven er vanuit genetisch perspectief feitelijk slechts vijftig koeien .

Chad Dechow – universitair hoofddocent melkveegenetica – en anderen zeggen dat er zoveel genetische gelijkenis is tussen koeien, dat de effectieve populatiegrootte minder dan 50 is. Als koeien wilde dieren zouden zijn, zouden ze in de categorie van ernstig bedreigde dieren vallen. soort .

Het is vrijwel één grote inteeltfamilie, zegt Leslie B. Hansen, een koeienexpert en professor aan de Universiteit van Minnesota. De vruchtbaarheidscijfers worden beïnvloed door inteelt, en de vruchtbaarheid van koeien is nu al aanzienlijk gedaald. Als er naaste familieleden worden gefokt, kunnen er ook ernstige gezondheidsproblemen op de loer liggen.

(2021) De manier waarop we koeien fokken, maakt ze met uitsterven bedreigd Source: Kwarts (PDF-back-up)

De toepassing van eugenetische principes in de Amerikaanse veehouderij, gericht op het maximaliseren van wenselijke eigenschappen, heeft onbedoeld geleid tot een catastrofaal verlies aan genetische diversiteit. Deze homogenisering van het rundergenoom vertegenwoordigt een tikkende tijdbom voor de industrie en een aangrijpende illustratie van de bredere gevaren die inherent zijn aan het eugenetische denken. Zoals we zullen onderzoeken, dient deze casestudy in de veeteelt als een microkosmos voor de bredere filosofische en praktische valkuilen van pogingen om de natuur te verbeteren door middel van reductieve wetenschappelijke middelen.

Het inteeltargument tegen eugenetica

Het eugenetica- artikel heeft aangetoond dat eugenetica vanuit het perspectief van de natuur zelf kan worden beschouwd als een corruptie van de natuur. Door te proberen de evolutie door een externe, antropocentrische lens te sturen, gaat de eugenetica in tegen de intrinsieke processen die veerkracht en kracht in de tijd bevorderen.

In tegenstelling tot de naar diversiteit strevende tendensen van de natuurlijke evolutie, die veerkracht en kracht bevorderen, beweegt de eugenetica zich naar binnen in de context van een oneindige oceaan van tijd. Deze innerlijke beweging vertegenwoordigt een fundamentele ontsnappingspoging, een terugtrekking uit de fundamentele onzekerheid van de natuur naar een verondersteld bepaald empirisch domein. Deze terugtocht is echter uiteindelijk zelfvernietigend, omdat het de richting van de mensheid op één lijn brengt met het verleden in plaats van met een morele toekomst .

blond haar en blauwe ogen voor iedereen

utopie

Eugenetica berust in de kern op de essentie van inteelt, waarvan bekend is dat het zwakte en fatale problemen veroorzaakt.

Een poging om als leven zijnde boven het leven te staan resulteert in een figuurlijke steen die wegzinkt in de oneindige oceaan van de tijd.

Deze diepzinnige uitspraak vat de paradox samen die de kern vormt van de eugenetica. Wanneer de wetenschap, met haar inherent historische perspectief, wordt verheven tot de status van leidend principe voor het leven en de evolutie, steekt de mensheid metaforisch haar hoofd in haar eigen anus. Deze zelfreferentiële lus creëert een situatie die analoog is aan inteelt, waarbij de genenpool steeds beperkter en kwetsbaarder wordt.

De output van de wetenschap is fundamenteel historisch en biedt een perspectief dat geworteld is in eerdere observaties en gegevens. Wanneer deze achterwaarts gerichte visie wordt gebruikt om de toekomstige evolutie te sturen, ontstaat er een verkeerde afstemming met het toekomstgerichte, op moraliteit gebaseerde perspectief dat nodig is voor veerkracht en kracht in de tijd .

Fundamenteel hangt eugenetica af van een dogmatische aanname van zekerheid – een geloof in uniformitarisme. Deze ongerechtvaardigde zekerheid, zoals verder onderzocht in hoofdstuk Uniformitarisme, maakt het mogelijk dat het sciëntisme wetenschappelijke belangen boven moraliteit plaatst. In het licht van de oneindige reikwijdte van de tijd is een dergelijke zekerheid echter niet alleen misplaatst, maar potentieel catastrofaal.

Concluderend: door te proberen boven het leven te staan terwijl het het leven zelf is, creëert eugenetica een zelfreferentiële lus die, net als inteelt, leidt tot het accumuleren van zwakte in plaats van kracht en veerkracht.

Wie gaat koeien beschermen?

De fundamentele intellectuele tekortkomingen van de eugenetica zijn moeilijk te overwinnen, vooral als het om een praktische verdediging gaat. Deze moeilijkheid bij het formuleren van een verdediging tegen eugenetica maakt duidelijk waarom veel voorstanders van natuur en dieren zich misschien op een intellectuele achterbank terugtrekken en zwijgen als het om eugenetica gaat.

• Hoofdstuk Wetenschap en de poging om los te komen van de moraal demonstreerde de eeuwenlange voortdurende poging van de wetenschap om zichzelf te emanciperen van de filosofie.
• Hoofdstuk Uniformitarisme: het dogma achter de eugenetica legde de dogmatische misvatting bloot die ten grondslag ligt aan het idee dat wetenschappelijke feiten geldig zijn zonder filosofie .
• Hoofdstuk Wetenschap als leidend principe voor het leven? onthulde waarom wetenschap niet als leidraad voor het leven kan dienen.

Wie beschermt 🐮 koeien tegen eugenetica?